In Beweging Komen door Stilstand: De paradox van beweging

We leven in een wereld die continu vooruitgaat. Stilstand lijkt een luxe die we ons niet kunnen permitteren, vooral niet als we streven naar groei en succes. Maar wat ik door de jaren heen heb ontdekt, is dat de grootste beweging vaak voortkomt uit stilstand. Het klinkt tegenstrijdig, maar het is juist in die momenten van rust, wanneer we de tijd nemen om even niets te doen, dat we echte verandering kunnen toelaten.

Het moment van stilstand

Voor mij is stilstand iets wat ik bewust heb moeten leren. Een aantal keer per jaar neem ik een paar dagen voor mezelf, ver weg van alle afleidingen. Ik ga spartaans te werk: zonder telefoon, zonder iets te doen of te lezen en soms zelfs zonder eten. Door deze volledige stilstand, waarin ik loskom van alles wat normaal mijn aandacht opslokt, ontstaat er ruimte. Ruimte om echt te voelen. Ruimte om in contact te komen met de vragen die ik misschien onbewust vermijd. Wat gebeurt er in mijn leven? Waar wil ik heen? Wat heb ik nodig?

De paradox van stilstand is dat het je de kans geeft om weer in beweging te komen. Wanneer je altijd maar doorgaat, is het moeilijk om helder te zien wat je werkelijk wilt en nodig hebt. Stilstand is de pauze waarin je weer kunt voelen waar je naartoe wilt.

Verbinding en reflectie

Verbinding met jezelf ontstaat in de stilte. Niet per se in de letterlijke stilte, maar in de stilte die je in jezelf creëert. Verbinding vraagt om kwetsbaarheid, en kwetsbaarheid floreert bij veiligheid. Die veiligheid vind je door je bewust te ontkoppelen van de buitenwereld, door de ruis en de drukte achter je te laten. Het is in die momenten van stilstand dat je echt contact maakt met wie je bent en wat je nodig hebt.

Reflecteren lukt het beste wanneer je stilstaat. Probeer maar eens goed naar jezelf te kijken als je langs een spiegel loopt; je ziet niet het volledige beeld. Maar wanneer je bewust stopt, wanneer je de tijd neemt om echt te kijken, kun je dieper reflecteren. Reflectie gaat niet alleen over het analyseren van wat er is gebeurd, maar ook over het stellen van vragen die je in beweging brengen. “Wat heb ik goed gedaan?” en “Wat heb ik niet goed gedaan?” zijn krachtige vragen om jezelf in dat proces te stellen.

Het is die reflectie die je bij helderheid brengt. Wanneer je helder hebt wat er speelt in jouw leven op dit moment en wat je belemmert om voluit te leven, kun je een gezonde beweging kiezen. Het is die diepgang die ervoor zorgt dat stilstand uiteindelijk leidt tot beweging—een beweging die voortkomt uit helderheid en verbinding met jezelf.

Stilstand in ademwerk

Wat ik fascinerend vind, is dat ik dit proces van stilstand ook terugzie in mijn werk met ademcoaching. Mensen komen vaak naar een ademsessie met de verwachting dat ze ‘hard moeten werken’ om iets te bereiken. Ze willen hun ademhaling beheersen, hun lichaam sturen, en voelen zich ongemakkelijk wanneer ze los moeten laten. Maar de echte beweging komt juist wanneer ze zich overgeven aan de stilstand—wanneer ze de controle loslaten en hun lichaam de ruimte geven om te doen wat het nodig heeft.

Ademwerk is een prachtige metafoor voor het leven: pas wanneer je stopt met het forceren en controleren, kun je echt in beweging komen. Het is in die rust, in dat loslaten, dat de diepere transformatie plaatsvindt.

Vertrouwen op de stilte

Stilstand vraagt om vertrouwen. Vertrouwen dat de antwoorden niet altijd komen wanneer je actief zoekt, maar juist wanneer je de ruimte creëert om ze toe te laten. In een wereld die altijd doorgaat, is het een daad van moed om te stoppen en op de stilte te vertrouwen. Maar het is die stilte die je helpt om weer in beweging te komen, op een manier die echt klopt voor jou.

Wanneer plan jij voor jezelf een moment van stilstand? En hoe ziet dat eruit voor jou, echte stilstand?

‍