Moedig Leven: Het verschil tussen hard werken en hart werken

Moedig leven wordt vaak gezien als grootse, heldhaftige daden. Maar voor mij gaat moed over iets heel anders. Het gaat over dat wat moeilijk of spannend is toch doen, zelfs als het klein lijkt. Het is niet altijd spectaculair, maar het is juist in de dagelijkse keuzes waar moed zichtbaar wordt. Moedig zijn is je eigen angsten onder ogen zien en kiezen voor wat jou dient, ook als dat tegen je gewoontes ingaat.

Een voorbeeld: ik heb hoogtevrees. Je zult me niet snel uit een vliegtuig zien springen met een parachute. Maar een paar jaar geleden stond ik twee dagen lang op vier meter hoogte om een steiger te bouwen. Dat was helemaal niet mijn taak, maar ik greep die kans aan om mijn angst te confronteren. Het was spannend, het was ongemakkelijk, maar het was ook een keuze om OK te zijn met die angst. Voor mij is dát moed: niet wegvluchten voor wat je moeilijk vindt, maar het op je eigen manier aangaan.

Maar moed gaat ook over minder heroïsche, meer dagelijkse uitdagingen. Ik heb bijvoorbeeld altijd weerstand gevoeld om de interactie aan te gaan met dominante persoonlijkheden. Mijn oude patroon—hard werken—was om mezelf langs de zijlijn te houden en de situatie buiten de interactie om te fixen, zodat het voor mij OK was. Bij voorkeur merkte de ander dat niet eens op. Hart werken, daarentegen, was echt met volle aandacht in de interactie stappen en mezelf op de eerste plaats zetten. De eerste keer dat ik dat probeerde, lukte het simpelweg niet. De tweede keer pakte ik de ruimte pas toen de conversatie eigenlijk al klaar was. De derde keer ging het met horten en stoten, maar ik nam tijdens de conversatie al mijn plek in. Inmiddels lukt het me steeds vaker—weliswaar met rode wangen—om echt deel te nemen en mijn plek op te eisen. Voor mij is dat de echte moed: het ongemak aangaan en langzaam groeien in iets wat tegen mijn natuurlijke neigingen ingaat.

Hard werken versus moeite doen voor jezelf

Wat ik interessant vind aan moed, is dat het op verschillende manieren zichtbaar wordt. Ik zie twee velden: het veld van hard werken en het veld van moeite doen voor jezelf. Ze lijken op elkaar, maar de intentie erachter maakt het verschil.

• Hard werken: Dit is wat we vaak doen voor anderen, volgens oude patronen. We doen het omdat het van ons verwacht wordt, omdat het zo hoort, of omdat we het altijd al zo gedaan hebben. Het is naar buiten gericht, bedoeld om te voldoen aan de verwachtingen van de wereld om ons heen. Je werkt hard, maar niet per se voor jezelf. Het brengt niet altijd groei of bloei. In mijn werk zie ik dit vaak: mensen die vastzitten in patronen van hard werken, omdat het veilig en vertrouwd is. Ze doen het goed, maar niet voor zichzelf.

• Moeite doen voor jezelf: Dit is wat ik ‘hart werken’ noem. Het is naar binnen gericht. Het gaat over kiezen voor wat op de lange termijn goed is voor jezelf, ook al is dat misschien spannend of oncomfortabel. Moeite doen voor jezelf betekent dat je oude patronen durft los te laten en kiest voor nieuwe beweging. Het is werken vanuit je hart, omdat je voelt dat het nodig is voor je eigen bloei. Het is de moed om voor jezelf te kiezen, zonder de goedkeuring van anderen.

Moed in ademwerk

In mijn werk met ademcoaching zie ik dit onderscheid tussen hard werken en hart werken vaak heel duidelijk. Veel mensen komen naar een ademsessie en beginnen direct hard te werken. Ze hijsen de zuurstof naar binnen, de schouders doen mee, de lippen zijn gespannen, en er wordt veel controle uitgeoefend op de ademhaling. Dit is typisch hard werken. Voor wie doe je dit? Vaak willen mensen het ‘goed doen’, ze willen een prestatie neerzetten, zelfs in iets simpels als ademen.

Maar juist de uitdaging zit in een ontspannen houding. Wanneer je alle spieren loslaat en het middenrif het werk laat doen, adem je met moeite voor jezelf. Het is een volle ademhaling in je middenrif, en vervolgens een ontspannen uitademing. Geen inspanning, geen prestatiedruk. Dit is waar de echte moed ligt: niet in het harder werken, maar in het durven loslaten en de controle overgeven. Het effect daarvan is zoveel groter dan wanneer je blijft vechten en presteren.

Moed als zelfliefde

Moedig leven betekent voor mij dat je de moed hebt om keuzes te maken die goed zijn voor jou, zelfs als dat betekent dat je uit je comfortzone moet stappen. Het gaat niet om grootse daden, maar om het dagelijks kiezen voor wat je echt nodig hebt. Dat is misschien wel de moeilijkste vorm van moed: durven luisteren naar jezelf, durven kiezen voor je eigen pad, ook als de wereld iets anders van je verwacht.

Bij Wij zijn Bloei zien we moedig leven als een proces van voortdurende keuzes. Elke keer dat je kiest voor je eigen groei, voor wat jou dient op de lange termijn, doe je moeite voor jezelf. Dat vraagt om moed, omdat het vaak betekent dat je tegen je oude patronen in moet gaan, dat je los moet laten wat niet langer bij je past.

Wat je kunt bereiken door moedig te leven

Het mooie aan moedig leven is dat het je leven op een heel nieuwe manier opent. Wanneer je keuzes maakt die goed zijn voor jou, ontdek je een dieper gevoel van vervulling en vrijheid. Je hoeft niet langer te voldoen aan wat anderen van je verwachten, maar kunt je leven leiden vanuit jouw kern. Dit brengt niet alleen meer rust, maar ook een gevoel van trots—op jezelf en op de stappen die je hebt gezet.

Door moedig te leven, creëer je een leven dat echt van jou is. Je durft de controle los te laten en te vertrouwen op het proces, waardoor er ruimte ontstaat voor onverwachte kansen en groei. Je gaat merken dat de keuzes die je maakt vanuit moed niet alleen jouw leven veranderen, maar ook een positieve invloed hebben op de mensen om je heen. Moed werkt aanstekelijk. Wanneer jij ervoor kiest om te bloeien, inspireer je anderen om hetzelfde te doen.

Het is misschien niet altijd makkelijk, maar door moedig te leven bereik je iets wat onbetaalbaar is: een authentiek leven, waarin jij volledig jezelf kunt zijn en waarin je keuzes maakt vanuit liefde voor jezelf. En dat is de grootste overwinning die je kunt behalen.

‍